W dawnych czasach chleb wypiekany był z mąki pełnoziarnistej. Dopiero popularyzacja młynów spowodowała masowe wypiekanie pieczywa białego. W ostatnich czasach wielu lekarzy i dietetyków wypowiada się o wyższości pieczywa ciemnego nad jasnym. Polecane jest dla osób walczących z nadwagą i próbujących schudnąć. Ciemne pieczywo zawiera więcej witamin i błonnika. Zawiera więcej witaminy B wpływającej na skórę i układ nerwowy oraz żelazo, cynk i magnez. Błonnik z kolei polepsza trawienie. Ciemne pieczywo ma niski indeks glikemiczny a więc nie powoduje skoku cukru we krwi i wytwarzania insuliny przez trzustkę. Hormon ten odpowiedzialny jest za transport glukozy do komórek i utrudnia spalanie tłuszczu. Ponadto gwałtowne skoki insuliny powodują napady głodu i niepohamowanego apetytu. Po spożyciu ciemnego pieczywa na dłużej pozostaje uczucie sytości. Zasadniczą jego wada jest jednak, to że jest ciężkostrawne. Błonnik może podrażniać żołądek. Nie wszyscy więc mogą spokojnie się nim zajadać. Trzeba także uważać na podróbki, bowiem coraz więcej producentów zabarwia swoje „białe wypieki” karmelem, gdyż taka produkcja jest dla nich korzystniejsza finansowo. Dużo osób nie lubi też pieczywa ciemnego, ze względu na jego charakterystyczny smak. Ciemne pieczywo zawiera również wbrew powszechnie panującej opinii również gluten. Przy wyborze pieczywa warto brać pod uwagę wszystkie jego wady i zalety i trzeba do wszystkiego podchodzić z rozsądkiem. Jeśli ktoś ma kłopoty żołądkowe (wrzody żołądka, refluks, zapalenie) musi zrezygnować z pieczywa ciemnego na rzecz białego a najlepiej kajzerek. Są one bowiem lekkostrawne i nie obciążają tak układu pokarmowego.
