Poronienie wczesne to strata ciąży przed 12 tygodniem ciąży. Zdarza się stosunkowo powszechnie, objawiając zazwyczaj krwawieniem, uciskiem podbrzusza, skurczami. Bo dochodzi do niego w pierwszych tygodniach, bywa mylone ze spóźniającą się miesiączką. Etiologii poronienia wczesnego że być mnóstwo, natomiast niejednokrotnie są to losowe choroby wrodzone u dziecka.
Wczesne poronienie – sygnały
Poronieniem kończy się jedna na pięć ciąż, niejednokrotnie przed dziesiątym tygodniem ciąży. Niektóre kobiety od samego starcie czują, iż są w ciąży, różne nawet tego nie podejrzewają, ale u obu grup sygnały poronienia będą zbliżone.
1.Krwawienie, jako symptom wczesnego poronienia
W okresie zagnieżdżania się zarodka może pojawić się plamienie, ale jest ono wiele niższe niż podczas menstruacji. Gdy natomiast podejrzewasz, iż jesteś w ciąży, te obrazy są niepokojące:
plamienie brązowe czy jasnoczerwone, któremu wtórują (czy nie) skurcze
•krwawienie ze skurczami czy bez
•pojawienie się jasnoczerwonej krwi
•obfite krwawienie, podczas którego zużywasz więcej niż jedną podpaskę w czasu godziny
•krwawienie, które ma skrzepy czy tkanki
•krwawienie, które pojawia się szybko oraz staje się jeszcze bardziej duże
Poronienie – typy
Poronienie zazwyczaj jest naturalną reakcja organizmu kobiety na nieprawidłowy rozwój płodu. Niezwykle powszechnie tego przebiegu nie da się zatrzymać, natomiast szybka odpowiedź że w pewnych rodzajach poronień uratować kobietę przed utratą ciąży.
•Podział patomorfologiczny poronień:
1.Poronienie zupełne – występuje stosunkowo rzadko. Jajo płodowe (zarodek w worku owodniowym z szypułą kosmówki) na skutek skurczów macicy jest całkowicie wydalone (płód oraz kosmówka). Nie jest konieczne wtedy łyżeczkowanie macicy.
2.Poronienie niezupełne – Jest to formę poronienia, w jakiej płód jest wydalony z jamy macicy, czasami z fragmentami łożyska oraz kosmówki. Jama macicy wymaga wówczas wyłyżeczkowania.
3.Poronienie jednoczasowe – wczesne: to poronienie, do którego dochodzi zwłaszcza w przeciągu pierwszych 3 miesięcy bycia (do 12 tygodnia ciąży).
4.Poronienie dwuczasowe – późne: poronienie, do którego dochodzi z chwilą całkowitego wykształcenia się łożyska między 13. a 22. tygodniem ciąży.
•Podział kliniczny poronień:
Poronienie zagrażające, abortus imminens – to formę poronienia wyróżniająca się nieznacznym krwawieniem, któremu potrafią towarzyszyć bóle podbrzusza przy zamkniętym kanale szyjki macicy. Część ciąż, jakie są zagrożone można uratować. Specjaliści zalecają pozostawanie w łóżku, najlepiej w realiach szpitalnych. W wypadku ciąży zagrożonej poronieniem wykonywa się badanie USG pozwalające na ocenę wzrostu płodu i analizowania hormonalne, dzięki którym można dowiedzieć się, lub natężenie hormonów jest wystarczające, żeby utrzymać ciążę.
Poronienie w czasu, abortus in tractu – jeśli kobieta zaniedba pierwsze oznaki poronienia czy jeśli leczenie, podtrzymujące ciążę, nie daje efektów. Poronienie zagrażające może rozwinąć się w poronienie w czasie. Dochodzi wtedy do utraty ciąży. Sygnałami takiego poronienia, którego nie można zatrzymać, są duże bóle oraz skurcze w podbrzuszu i intensywne krwawienie.
